De spaarrentes staan historisch laag en tóch sparen we massaal. Tijdens de coronacrisis heeft Nederland zelfs een recordbedrag gespaard. De Nederlandse Bank liet weten dat dit spaarbedrag nog nooit zo hoog is geweest. In ieder geval niet sinds hun metingen vanaf 1998. Waarom is sparen GESCHIKT (aan de ene kant) en NIET-GESCHIKT (aan de andere kant)? Sparen is slim Laten we beginnen met het slimme nieuws. Sparen is verstandig voor iedereen. Sterker nog, mijn advies is altijd om eerst een goede spaarpot op te bouwen. De reden is voor de hand liggend: een spaarpot is noodzakelijk. Sparen = GESCHIKT (voor de korte termijn) In Nederland heeft een groot aantal mensen geen spaarpot. En dat heeft zeker niet altijd te maken met een (te) laag inkomen. Vaak komt het omdat de financiële huishouding niet in balans is. Ze zetten geen geld opzij voor te verwachten uitgaven als onderhoud en vervanging (de kapotte wasmachine, ...), laat staan voor onvoorziene uitgaven. Daardoor kan een groot aantal mensen een onverwachte tegenvaller van zeg 500 euro niet zomaar betalen. Je kunt je voorstellen hoeveel onrust zoiets veroorzaakt. Daarom is sparen om een buffer aan te leggen slim en noodzakelijk. Je kunt met spaargeld de te verwachten en geplande uitgaven doen. Daarnaast kun je onvoorziene uitgaven opvangen. Je komt dan niet klem te zitten als je wasmachine of auto kapot gaat. En je kunt wel die vakantie boeken of die verbouwing laten doen. Dat geeft rust. Sparen voor de korte termijn is dus geschikt. Inflatie is een sluipmoordenaar Tot zover het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat sparen risicovol is, in de zin dat je daarmee je doel niet gaat halen. Dit heeft te maken met de sluipmoordenaar die elk jaar iets van jouw spaargeld afsnoept, alsof er geld weglekt uit je oude sok. De officiële term is ‘inflatie’. Kijk maar naar het volgende voorbeeld. Stel je kocht een kilozak aardappelen in 1992. Dat kostte je 40 eurocent volgens het CBS. Als je vandaag zo'n zelfde kilo gaat kopen, betaal je 1,33 euro, ruim drie keer zoveel. Inflatie kunt je niet 'wegsparen' De vraag is natuurlijk of het was gelukt om met je spaarrekening die 40 eurocent te laten groeien tot 1,33 euro. Je voelt het al aankomen, dat was niet gelukt: na 29 jaar sparen, is je saldo 90 cent. Minder te eten Je komt dus 43 cent tekort om een kilo aardappelen te kopen; je kunt slechts 670 gram aardappelen kopen. Je hebt dus minder te eten. Dat is risico!! Je hebt je doel om 29 jaar later genoeg te eten te hebben niet gehaald. Sparen = NIET-geschikt (voor de lange termijn) Het voorbeeld toont aan dat als je alleen spaart je later minder te spenderen hebt. Sparen voor een buffer is goed, maar sparen voor de lange termijn is een te hoog risico. Denk daarbij aan je pensioen of de studiepot voor je kinderen. Inflatie is van alle tijden en zal er op termijn ook altijd blijven. Dit is zelfs het streven van de Europese Centrale Bank. Hoe kom je dus aan geld voor aanvulling van je pensioen, om eerder te kunnen stoppen met werken of je (klein)kinderen te helpen bij de aankoop van hun eerste woning? Oplossingen om je doel op lange termijn WEL te halen Zoals het voorbeeld met de zak aardappelen al aangaf, kun je twee dingen doen om toch genoeg te kunnen eten: Extra sparen (NIET-geschikt) Je gaat extra sparen. Als u maar genoeg opzij zet, dan kun je ook na 29 jaar die kilozak aardappelen kopen. Dit betekent wel dat je in al in 1991 de helft extra moet sparen. Dus geen 40 eurocent, maar 60 eurocent. Veel mensen kunnen zich niet veroorloven (nog) meer te gaan sparen -> niet-geschikt Meer rendement De andere oplossing is zorgen dat je (meer) rendement maakt op jouw vermogen. Meer rendement betekent: beleggen. Maar dan wel op een verantwoorde manier. Door op een verantwoorde manier te beleggen, is het voor de meeste mensen mogelijk een goed resultaat te halen. Hierdoor worden een goed pensioen, eerder stoppen met werken of dat zetje voor je (klein)kinderen wel mogelijk. Beleggen = GESCHIKT (voor de langere termijn) Je lange termijn-doelen behalen door het kapitaal bij elkaar te sparen , is veel te duur voor de meeste mensen. De praktisch haalbare oplossing om je lange termijn-doelen te halen, is beleggen en wel op een verantwoorde manier. Zo kun je met het opzij leggen van een redelijk bedrag en een mooi rendement jouw inleg laten uitgroeien tot het benodigde kapitaal. Waar veel mensen denken dat sparen risicoloos is, weten mijn klanten dat alleen sparen juist te risicovol (of te duur) is. Wil je weten hoe je samen met ons jouw financiële toekomst vorm kan geven? Neem contact op met Peter van der Bent voor een kennismaking woensdag 10 maart as: webinar 'Het (Leven) Testament' schrijf je in: Het (Levens)Testament (webinar) woensdag 21 april as: webinar 'Beleggen in Vastgoed' schrijf je in: Beleggen in Vastgoed (webinar) Ons webinar over Financiële Rust terug kijken? Ga naar webinar Financiële Rust
0 Comments
De Nobelprijswinnaar Eugene Fama zei ooit: “Your money is like a bar of soap. The more you handle it, the less you’ll have”. Fama won de nobelprijs voor zijn empirische analyse over de prijzen van onder andere aandelen. Zijn uitspraak roept ook vragen op. Is het inderdaad zo dat als je veel 'aan je geld zit', dat het minder wordt? Je wilt een fijn pensioen, je (klein)kinderen helpen met hun eerste huis of financiële vrijheid. Toch? Wie of wat staat dat belangrijke doel dan vaak in de weg? Hoe zorg je ervoor dat je (op de beste manier) voldoende vermogen opbouwt? Lees gauw verder. Twee dingen die je niet helpen
We zijn als mensen geprogrammeerd om bezig te zijn. Toen we nog leefden van en op de savanne, was het nodig om te blijven bewegen. Aan de ene kant om voedsel te zoeken en aan de andere kant om geen voedsel te worden. Dit gedrag was cruciaal om te overleven. Ondanks dat dat lang geleden is, is het voor de ontwikkeling van onze hersenen nog maar heel kort geleden. We zijn als mensen heel snel gegroeid van de savanne naar een comfortabel rijtjeshuis waar de boodschappen bezorgd worden. Onze hersenen hebben die snelle verandering nog niet helemaal overgenomen en dus zijn we nog steeds graag bezig. Een mooi voorbeeld hiervan zijn penaltyseries tijdens een voetbalwedstrijd. Als tijdens een toernooi een wedstrijd gelijk eindigt, moeten strafschoppen de beslissing brengen. Let er in het vervolg maar eens op. Je ziet dat de meeste keepers stijlvol een hoek kiezen, terwijl de kans het grootst is om als winnaar van het veld te lopen als ze blijven staan. Maar dat vinden we raar. Een keeper die vijf keer blijft staan kan echt niet. En dat terwijl het juist een slimme keuze zou zijn. De cijfers: 94% keer wordt naar een hoek gedoken. 32% van de strafschoppen gaat door het midden. Dit gedrag zien we ook veel bij onervaren beleggers. Ook daar wordt veel te veel ‘gedaan’. En ‘gedaan’ betekent in dit geval: aandelen kopen en verkopen. Uit onderzoek van het Financieel Dagblad uit 2017 bleek dat de gemiddelde belegger een aandeel 5,3 maanden in bezit heeft. Dat is zéér kort, vooral omdat beleggen voor de lange termijn is. Wat het nog erger maakt, is dat de koop en verkoop (achteraf bezien) vaak op de verkeerde momenten plaats vindt; dat is geld wegbrengen... Ook uit de consumentenmonitor van de AFM blijkt dat beleggers jaarlijks veel wijzigingen doorvoeren in hun beleggingen. Wat is het probleem? Transacties kosten geld. Dus hoe efficiënter je handelingen, hoe beter. Erger nog is dat de meeste transacties gebaseerd zijn op emotie zoals angst, hebzucht of verliesaversie. Dit gedrag is verantwoordelijk voor zeer teleurstellende beleggingsresultaten. Onderzoeksbureau DALBAR toont jaarlijks aan dat de doe-het-zelf-belegger vaak meer dan 4% minder rendement maakt dan de beurs. Een ander probleem is dat te vaak nog belegd wordt op basis van zogenaamde ‘heilige gralen’. Manieren die zogenaamd meer rendement of minder risico opleveren. Een bekend voorbeeld hiervan zijn de alternatieve beleggingen die Amerikaanse universiteiten zoals Harvard en Yale gebruiken. Dit ging een aantal jaren goed en het leek de nieuwe manier te zijn. De laatste jaren blijkt het echter toch niet goed te werken en lopen ze achter met hun resultaten. Hoe komt dit? De beleggingen worden te veel ‘aangeraakt’ en dat gaat ten koste van het resultaat. Wat moet je doen? Misschien denk je nu dat u gewoon helemaal niets moet doen. Dit is vaak al beter dan wat hierboven beschreven staat, maar er is een middenweg. Namelijk alleen de zeep oppakken als het echt nodig is. In de beleggingswereld is dat zo als je portefeuille bijvoorbeeld scheefgroeit. Een stijgende aandelenmarkt kan zorgen voor te veel aandelen in je portefeuille. Dan kan een verkoop best wel passen, zodat de beleggingsmix blijft aansluiten bij jouw situatie. Ook kan het verstandig zijn om de portefeuille aan te passen om de afgesproken strategie te blijven volgen. Stel, je wilt je geld beleggen op basis van de economie, dan is het nodig om de portefeuille mee te laten bewegen met de economie. Je gaat dan langzaam maar zeker steeds meer in bijvoorbeeld China beleggen, omdat dit land een steeds groter belang krijgt in de wereldeconomie. Het verschil van handelen op deze manier is dat dit rationeel is. De portefeuille verandert omdat de situatie verandert en niet omdat de aandelen veranderen. Het lijkt hetzelfde maar is wezenlijk anders. Hierdoor zit je uiteindelijk veel minder aan uw vermogen, waardoor je er langer mee doet. Net zoals met dat stuk zeep! Heb je interesse of wil je een kennismakingsgesprek over beleggen voeren? Neem contact op met Peter van der Bent |
AuteurPeter van der Bent Archieven
Augustus 2024
Categorieën |